Sproeten, water en ook nog de popcorn op pootjes

lieve mensen in het hopelijk koude en regenachtige Nederland!

hier regent het ook. Beetje jammer. Maar dat geeft niet want dan kan ik gezellig even een blogje gaan schrijven. Lorianne en ik zitten nu in ons favoriete koffiecafeetje! Onder het genot van een batido de creme (oid) zal ik mijn nieuwste avonturen voor jullie opschrijven.(nee mams doe ik niet te vaak hoor;))

In mijn vorige blog ben ik vergeten uit te leggen wat popcorn op pootjes betekent. Ik heb namelijk mieren gegeten. Eigenlijk maar eentje! Het is een beetje zoutig en de pootjes blijven tussen je tanden zitten. Het deed me een beetje aan popcorn denken, vandaar de de titel!

Afgelopen weekend zijn we een nachtje in Tarapoto geweest. Het was, naar mijn mening, niet heel bijzonder maar de waterval was wel geweldig. Het blijft prachtig om het water naar beneden te zien vallen en er heerlijk te zwemmen. Er vlogen ook prachtige vlinders.
Verder hadden we onderweg autopech, de motor was oververhit. Dus onze chauffeur(de gastvader van Kely) begon water ergens in te gooien. Volgens mij op de plek waar je koelvloeistof hoort te gooien. Mag dat wel pap? water is toch niet goed op een motor?dat gaat toch koken ofzo?
Maargoed we zijn weer veilig thuisgekomen
Het landschap is hier overal prachtig, ik kan er geen genoeg van krijgen. Wat ik echt begin te missen is het Nederlandse eten. Ik dacht dat ik niet zo'n moeilijke eter was maar veel dingen krijg ik hier toch echt niet weg. Mijn ''moeder'' hier zegt al éten voor een baby'als ze mijn eten voorzet.
Tsja Peruanen eten belachelijk veel, kan ik het helpen!

Gisteren hebben we echt iets leuks gedaan! We zijn naar warme thermale baden !Eigenlijk was het niet open maar speciaal voor ons kwam er iemand. We waren de enigen daar. Het water was zo heerlijk!Vooral omdat je hier thuis alleen koud water in de douche hebt. Ontspanning ten top.

Verder doen we naast ontspannen ook nog aan stage. Nog twee weekjes(ik zal binnenkort even mijn twee weeks verslagen opsturen:P, geen internet heeft ook voordelen)en dan zit het er op. Dan kan het reizen beginnen.
Janouk, Arjan en ik hebben de pech dat beide scholen in Moyobamba een jubileum vieren als wij er zijn. Hierdoor moeten wij onze lessen maar een beetje er tussen manoeuvreren.

Gister was ik voor het eerst in mijn nieuwe klas. Zo lief als mijn vorige kinderen waren zo vervelend zijn deze. Ik heb er zelfs een op de gang gezet. Verder is stage erg leuk. De mensen zijn erg aardig en het gebouw is super mooi.
Ik ben benieuwd of ik mijn klas een beetje onder de duim krijg!
Ik laat me niet kisten Xd

liefs